حیوانات

طرقه کبود (طرقه بنفش، طرقه آبی) . . . . ......راسته گنجشگ - تیره توکا اندازه طرقه کبود (طرقه بنفش، طرقه آبی) 21 سانتی متر است و اندازه و طول دمش کمی از طرقه کوهی بزرگتر است . 
 طرقه کبود (طرقه بنفش، طرقه آبی)


پرنده نر به آسانی با پرو بال خاکستری مایل به آبی سیر شناخته می شود و از دور تقریبا سیاه به نظر می آید در زمستان در پرو بال هایش رگه های نخودی رنگی دیده می شود. پرنده ماده در سطح پشتی قهوه‌ای مایل به آبی است و در سطح شکمی کمرنگتر و دارای راه‌راه عرضی قهوه‌ای مایل به خاکستری می باشد. 
جنس ماده طرقه کبود شبیه جنس ماده توکای سیاه است با منقار بزرگتر و دم کوتاه تر و زیر تنه اش خالهای نخودی کدر رنگ دارد. 
با بالهای فروافتاده و دم نسبتا کوتاه و لرزان روی سنگ می نشیند و به محض نزدیک شدن انسان با حرکتی شیرجه مانند می پرد و دور می شود .

. 
آخرین درنای سیبری دوباره به ایران بازگشت . . . . .اخبار - گزارش ثبت پرنده 
 آخرین درنای سفید سیبری


رسیدن دیر هنگام آخرین درنای سیبری به جا مانده از جمعیت ایرانی بر دوستداران این پرنده خجسته باد

درنای نر تنها، آخرین بازمانده جمعیت درنا که در گذشته نه چندان دور 16 قطعه از آن در ایران شمارش می شده
امروز شنبه 28 آذرماه 1388 حوالی ساعت 4:30 بعد از ظهر به وقت تهران پرواز کنان در آسمان تالاب شهرستان سرخرود واقع در شمال ایران دیده شد. سپس بدون نشستن به طرف منطقه دیگر یعنی دامگاه ازباران پرواز خود را ادامه داد. این پرنده که با تاخیر زمانی نسبتاً زیادی نسبت به سالهای قبل وارد

. مگس گیر خال دار . . . . .راسته گنجشگ - تیره مگس گیر 
 مگس گیر خال دار


اندازه مگس گیر خال دار ۱۳/۵ سانتی‌متر است ؛ صرف نظر از حالت قائم بدن به وسیله پرو بال قهوه‌ای مایل به خاکستری ، تارک خال‌خال و سینه تقریبا سفید رگه‌رگه شناسایی می شود . بال‌ها و دم خود را اغلب تکان می دهد ، معمولا در ارتفاع کم روی شاخه‌ها می نشیند و از آنجا با پروازی چابک و سریع حشرات در حال گذر را دنبال می کند .
منقار سیاه رنگی دارد و رگه هایی در پیشانی و سینه و رگه هایی کمرنگ در لبه پوشپرهای بلند و خط بالی اش دیده می شود.
پرنده ای نسبتا تک‌زی است .
مگس گیر خال دار روی شاخه ها به صورت موجی پرواز کرده و حشرات را در هوا شکار می کند.
. زنبور خوار سبز (زنبور خوار کوچک) . . . . راسته سبزقبا - تیره زنبورخوار 
 زنبور خوار سبز (زنبور خوار کوچک) 


زنبور خوار سبز (زنبور خوار کوچک) اندازه اش 25 سانتی‌متر ( با احتساب پرهای دراز میانی دم ) است و از همه زنبور خورهای ایران کوچکتر است.
توسط پر و بال سبز ، خط چشمی سیاه شناخته می شود .
پرهای مرکزی دم بلند و فاقد گلوی بلوطی، همانند زنبور خوار گلو خرمایی است.
. گنجشک درختی .. . . ..راسته گنجشگ - تیره گنجشک 
 گنجشک درختی

اندازه گنجشک درختی 13.5 سانتی‌متر ؛ نر و ماده آن همشکل است و از نر گنجشک معمولی(خانگی) ، به وسیله لکه سیاه روی پوشپرهای گوش و تارک قهوه‌ای شکلاتی ( نه خاکستری ) مشخص می شود . از گنجشک معمولی (خانگی) کوچکتر و خوش رنگ تر است.
دو خط بالی سفید نسبتا واضح روی بال‌های آن دیده می‌ شود .
دم گاه گنجشک درختی خاکستری، قهوه ای است.
. گلاریول بال سرخ . . . . .
.راسته آبچلیک - تیره گلاریول اندازه گلاریول بال سرخ تقریبا 25 سانتی‌متر است؛ نر و ماده همشکل هستند، گلاریول بال سرخ ، بالهای دراز ، نوک تیز و تیره رنگ ، دم سیاه دوشاخه با قاعده 
 گلاریول بال سرخ 

سفید و پاهای سیاه دارد ، منقارش کوتاه و اندکی خمیده است ، در سطح پشتی قهوه ای زیتونی و در سطح شکمی نخودی رنگ می باشد ، شکمش سفید است و گلویی کرم رنگ با خط حاشیه ای سیاه دارد ، این خط حاشیه ای در پروبال زمستانی زیاد واضح نیست . 
منقار کوچک به رنگ تیره و پاهایش سیاه و کوچک است. به سرعت حرکت می کند و راست می ایستد. روی زمین شبیه به سلیم ها به نظر می رسد.
در پرنده بالغ، گلو نخودی با حاشیه سیاه و باریک، بال ها قهوه ایی تیره و پرهای پوششی زیر بال قرمز متمایل به قهوه ای است که در حاشیه شاهپرهای ثانویه، نوار سفید رنگی دیده می شود.
. زردپره لیمویی . . . ..راسته گنجشگ - تیره زردپره اندازه زرد پره لیمویی 16.5 سانتی‌متر است؛ پرنده نر با سر و سطح شکمی به رنگ زرد لیمویی منقار خاکستری رنگ، دمگاه بلوطی ، پشت بلوطی رگه‌رگه و پهلوهای 
 زردپره لیمویی

رگه‌رگه مشخص می شود. 
زردی پروبال در پرنده ماده و نابالغ خیلی کمتر و رگه‌های تیره روی بدن آنها بخصوص در روی سر بیشتر است. 
در پرنده نر، گلو تارک زرد (بخصوص در بهار) و در پرنده ماده سبیل زرد رنگ و گاهی خط ابرو و وسط تارک زرد رنگ است که اینگونه از پرنده ماده زردپره گونه سفید تشخیص داده می شود.

. زردپره کوهی . . . . .راسته گنجشگ - تیره زردپره 
 زردپره کوهی

اندازه زردپره کوهی 16 سانتی‌متر است؛ به‌وسیله سر و گلوی خاکستری با نوار‌های باریک و سیاه در روی تارک ، در حد چشم و زیر چشم مشخص می شود . هنگامی که روی زمین مشغول تغذیه است ، اغلب دم خود را با تکان‌های خاصی باز می کند که در این حالت سفیدی دمش ، آشکار می گردد .سطح پشتی بلوطی با رگه‌رگه سیاه ، دمگاه بلوطی بدون رگه و سطح شکمی بلوطی مایل به نخودی دارد . در پرنده نر، سر آمیزه الی از رگه های سیاه در زمینه خاکستری دودی با گلوی خاکستری بدون رگه است، جبه به صورت مشخص دارای رگه های خاکستری می باشد از پرنده ماده تیره‌تر و قهوه‌ای‌تر است که در ناحیه سینه و پهلو‌ها قدری رگه‌رگه می باشد .
اما نر و ماده تقریبا شبیه هم هستند.